لینک دانلود خرید پایین توضیحات
دسته بندی : وورد
نوع : ( قابل ویرایش اماده پرینت )
تعداد : 64 صفحه
قسمتی متن :
نام درس:
نقد بررسی تاریخ ایران صفویان ظهور قاجار
موضوع تحقیق:
روابط خارجی ایران دوره زندیه
استاد محترم: جناب اقای دکتر وثوقی
ورودی : 1383
مقدمه:
بعد نادر شاه روابط خارجی ایران توسعهای که زمان او پیدا کرده کاسته محدود مسائل مربوط سرحدات عثمانی نمایندگیهای تجارتی دول اروپایی خلیج فارس گردید.
در مدت 22 سال حکمرانی کریم خان زند (1757-1779) مردم یک دوره صلح ارامش برخوردار شدند توانستند خرابیهایی که اثر جنگهای داخلی وجود امده حدودی ترمیم کنند. دوران دوباره پای اروپائیها ایران باز زیرا قبل اثر حمله افغانها اغتشاشات داخلی نمایندگیهای تجاری اروپایی ایران تعطیل شده بود.
به طور کلی مناسبات سیاسی خارجی کریم خان زند دو دسته کشورها میخوریم:
1- کشورهای همسایه مانند عثمانی روسیه حدودی هندوستان
2- کشورهای اروپایی
دسته اول کشورهایی هستند که ارتباط انها دولت مرکزی ایران دلیل سوابقشان زمان صفویه بیشتر جنبه سیاسی داشت تجاری بازرگانی دسته دوم کشورهای هلند، انگلیس فرانسه قرار دارند که انگیزه اصلی ارتباط انها ایران کسب سود منفعت طریق ایجاد دفاتر بازرگانی بنادر خلیج فارس بود، چه انها ایران کشوری سوداور میدانستند.
این کشورها توجه که میخواستند روابط خود ایران امپراطوری وسیع گسترده عثمانی رقابت نمایند نوعی موازنه قوا دست یابند گسترش روابط خود ایران عملا باعث تضعیف محدودیت قدرت رو گسترش عثمانی موجب شوند.
سیاست خارجی کریم خان زند ارتباط دسته اول گاهی مصالحه گاهی جنگ درگیری – بجز هندوستان – انجامید. رابطه کشورهای اروپایی وکیل ابتدا سعی کرد توجه ضعف مفرط نیروی دریایی خود کمک پشتیبانی انها سرکوبی میر مهنا که سواحل بنادر جنوبی ایران راههای ابی خلیج فارس ناامن کرده دست بیاورد جایی که حتی رابطه مزاحمتهای اعراب بین کعب رهبری شیخ سلیمان تعهد کرد خسارت وارده کشتیهای انگلیسی کمپانی هند شرقی جبران کند ولی وقتی دورویی ضعف پشتیبانی انها طرحهای خود مشاهده کرد، دست اقدامات دیگری زد که پرداخته میشود.
در عهد کریم خان هر چند روابط تجاری ایرانی بیشتر انگلستان اما چون هوشمندی خاصی میدید چگونه انگلستان تار پود اقتصادی هندوستان مسلط شده سعی کرد هرگز خود اسیر سیاستهای اقتصادی بازرگانی انگلیس نسازد.
روابط ایران عثمانی
در عصر زند مناسبات ایران عثمانی بیشتر جنبه سیاسی داشت اگر چه ارتباط بازرگانی نمیتوان نادیده گرفت. مرزهای طولانی مشترک بین دو کشور، اختلافات سیاسی سر اشغال برخی مناطق مرزی – که اغلب متقابلا