تحقیق تفسیر چند ایه سوره اعراف حج

لینک دریافت فایل خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 27 صفحه

---

 قسمتی متن : 

تفسیر ترجمه ایه 97 سوره اعراف

افامن اهل القرى یاتیهم باسنا بیاتا وهم نائمون

ترجمه : ایا مردم قریه پنداشتند اینکه عذاب ما شب هنگام خواب رفته اند سر انها بیاید ، امانند

تفسیر المیزان :

کلمه « بیات » همچنین « تبییت » معناى شبیخون شبانه سر دشمن تاختن ، که یک نوع مکر شمار مى رود، براى اینکه شب ، هنگام خفتن اسایش انسان ، طبع ادمى متمایل استراحت صرفنظر کردن هر کار دیگرى .

این جمله متفرع ما قبل خود ذکر شده ، بنابراین ، معنایش مى شود که : وقتى حال جمعیت اینچنین بوده که رسیدن نعمت هاى مادى محسوس ، مغرور عالم ماوراى حس غافل مى شدند، عذاب خدا بدون اطلاع قبلى انان بطور ناگهان ، همه نابود مى کرده ، ایا حال جمعیت مى توانند عذابى که شبانه حال خواب انها بین ببرد ایمن بوده باشند؟.

ترجمه تفسیر ایه 99 سوره اعراف

افامنوا مکر الله فلا یامن مکر الله الا القوم الخاسرون

ترجمه : ایا پنداشتند مکر خدا امانند ? مکر خدا جز زیانکاران ایمن ، ننشینند

تفسیر المیزان :

کلمه « مکر» معناى که شخصى دیگرى غافل گیر کرده او اسیبى برساند، عمل خداى تعالى وقتى صحیح که عنوان مجازات صورت بگیرد، انسان معصیتى کند که مستحق عذاب شود، خداوند او انجایى که خودش نفهمد معذب نماید سرنوشتى براى او تنظیم کند که او خودش پاى خود غافل سرنوشت خود بسوى عذاب برود، اما مکر ابتدایى بدون اینکه بنده معصیتى کرده باشد، البته صدورش خداوند ممتنع ، ما معنا مکرر خاطرنشان کرده ایم .

نکته بسیار لطیفى سه ایه یعنى ایه « افامن اهل القرى » ایه « او امن اهل القرى » ایه « افامنوا مکر الله » بکار رفته که دو ایه اول فاعل « امن » اسم ظاهر (اهل القرى ) اورده ، اینکه ممکن ایه دومى ضمیر بیاورد بفرماید: « اوامنوا» لیکن کار نکرد ضمیر ایه سومى که فاعل فعل هر دو ایه برگشته نتیجه جمعیت هلاک شده خواب غیر جمعیتى حساب اید که حالت غفلت لعب دستخوش عذاب شدند.

و اما اینکه فرمود: « فلا یامن مکر الله الا القوم الخاسرون » جهتش ایه اول بیان کرد، که فرمود: ایمن بودن مکر خدا حقیقت خود مکرى خداى تعالى که دنبالش عذاب ، پس صحیح گفته شود: مردم ایمن مکر خدا زیانکارانند، زیرا همان ایمنى شان مکر خدا .

تفسیر نمونه :

عمران ابادى سایه ایمان تقوى

در ایات گذشته سرگذشت اقوامى همچون قوم هود صالح شعیب نوح لوط بطور اجمال بحث واقع شد، گرچه خود ایات اندازه کافى براى بیان نتائج عبرت انگیز سرگذشتها کافى بود، ولى ایات بحث صورت گویاتر، نتیجه گیرى کرده ، مى گوید: اگر مردمى که ابادیها نقاط دیگر روى زمین زندگى داشته دارند، جاى طغیان سرکشى تکذیب ایات پروردگار ظلم فساد، ایمان مى اوردند، پرتو تقوا پرهیزکارى پیشه مى کردند، نه تنها خشم پروردگار مجازات الهى واقع نمى شدند، بلکه درهاى برکات اسمان زمین روى انها مى گشودیم (و لو اهل القرى امنوا اتقوا لفتحنا علیهم برکات من السماء الارض ).

ولى متاسفانه انها صراط مستقیم که راه سعادت خوشبختى رفاه امنیت رها ساختند، پیامبران خدا تکذیب کردند، برنامه هاى اصلاحى انها زیر پا گذاشتند، ما جرم اعمالشان ، انها کیفر دادیم (و لکن کذبوا فاخذناهم بما کانوا یکسبون ).

در اینجا چند موضوع باید توجه کرد:

1 - اینکه منظور ((برکات )) زمین اسمان ، چیست میان مفسران گفتگو : بعضى نزول باران روئیدن گیاهان تفسیر کردهاند، بعضى اجابت دعا حل مشکلات زندگى ، ولى احتمال وجود دارد که منظور برکات اسمانى ، برکات معنوى منظور برکات زمینى برکات مادى بوده باشد ، اما توجه ایات گذشته تفسیر اول همه مناسبتر ، زیرا: ایات گذشته که مجازاتهاى شدید مجرمان طغیانگران شرح میداد ، گاهى اشاره فرود امدن سیلاب اسمان ، طغیان چشمه زمین (همانند طوفان نوح ) گاهى اشاره صاعقه صیحه هاى اسمانى ، گاهى زلزله هاى وحشتناک زمینى شده بود، ایه بحث حقیقت مطرح که مجازاتها واکنش اعمال خود انها گرنه اگر انسان پاک ایمان باشد جاى اینکه عذاب اسمان زمین فرا رسد ، برکات خدا اسمان زمین او مى بارد، انسان که برکات تبدیل بلاها مى کند.

2 - ((برکات )) جمع برکت همانطور که سابقا گفتیم ، کلمه اصل معنى ((ثبات )) استقرار چیزى هر نعمت موهبتى که پایدار بماند اطلاق مى گردد ، برابر موجودات بى برکت که زود فانى نابود بى اثر مى شوند.

قابل توجه اینکه ایمان تقوا نه تنها سبب نزول برکات الهى مى شود، بلکه باعث مى گردد که انچه اختیار انسان قرار گرفته مصارف نیاز کار گرفته شود ، فى المثل امروز ملاحظه مى کنیم قسمت بسیار مهمى نیروهاى انسانى منابع اقتصادى مسیر مسابقه تسلیحاتى ساختن سلاحهاى نابود کننده صرف مى گردد ، اینها مواهبى هستند