تحقیق ریشه هاى درونى تهمت

لینک دریافت فایل خرید پایین توضیحات

دسته بندی : وورد

نوع فایل :  .doc ( قابل ویرایش اماده پرینت )

تعداد : 16 صفحه

---

 قسمتی متن : 

ریشه هاى درونى تهمت

ریشه رفتار ناپسند زننده تهمت مانند بسیارى رفتارهاى زشت دیگر، باید رذایل اخلاقى که عدم اعتدال قواى درونى انسان پدید مى ایند، جست.

«حسد» «ترس مجازات» «طمع» رذایلى هستند که موجب ارتکاب رفتار زشت ادمى مى شوند. گاه انسان زا روى حسادت کمالى که دیگرى وجود دارد متهم ساختن وى اقدام مى کند وسیله کمال او نادیده گرفته شود.

کس نخواند نامه من کس نگوید نام من جاهل تقصیر خویش عالم بیم شغب

چون کنند نام من پرهیز چون خداى مبارک ذکر خود گفته نام بو لهب!؟

من برون ایم برهان ز مذهب هاى بد پاک تر زان کز دم اتش برون اید ذهب

عامه من تهمت دینى ز فضل من برند سرم فضل من اورد همه شور جلب [1]

شخص گاه سبب واهمه اى که مجازات برابر کرده زشت خویش دارد، دیگرى اتهام مى زند گاه حرص طمع براى رسیدن مقام رتبه متهم، او تهمت وا مى دارد؛ البته توجه نکته ضرورت دارد که توهم بدگمانى پدید امده نیروى درونى «واهمه» تمام موارد نقش مهمى ایفا مى کند.

پیامدهاى زشت تهمت

تهمت اثار شومى براى تهمت زننده براى تهمت زده شده بار مى اورد که مى توان انها دو عنوان ذیل جاى داد:

1. پیامد تهمت بعد معنوى انسان

در روایتى امام جعفر صادق (ع) باره امده است:

اذا اتهم المومن اخاه انماث الایمان من قلبه کما ینماث الملح فى الماء. [2]

ان گاه که مومن برادر مومنش تهمت زند، ایمان دل او ذوب مى شود؛ همان گونه که نمک اب ذوب مى شود.

همان طور که روایت برمى اید، تهمت موجب بین رفتن ایمان مومن مى شود.

در توضیح مطلب باید گفت که بسیارى اعمال انسان ایمان او تاثیر مى گذارد. همچنین موضوع اعمال، دو حالت «انجام» «ترک» وجود دارد که هر دو حالت، بعد ایمانى او موثر است. ترک واجبات سویى انجام گناهان سوى دیگر، ایمان انسان ضعیف مى کند. «ترک واجب» «انجام حرام» مى توان دو گونه کفر عملى شمار اورد که «انجام حرام» شامل «تهمت» مى شود ضعف نابودى ایمان پى دارد.

2. پیامد تهمت روابط انسانى

تهمت مایه نابودى حریم برادرى روابط انسانى میان افراد جامعه بشرى جو عدم اعتماد ترس اطمینان فراهم مى سازد.

امام جعفر صادق (ع) فرمود:

من اتهم اخاه فى دینه فلا حرمه بینهما. [3]

کسى که برادر دینى اش متهم کند او تهمت بزند، بینشان حرمتى وجود ندارد.

منظور کلمه «فى دینه» جمله «من اتهم اخاه فى دینه» چه تهمت زدن «برادر ایمانى » باشد، صورت که کلمه «فى دینه» صفتى براى کلمه «اخاه» بدانیم چه متهم کردن او امور دینى باشد، تفاوتى ثمره زشت تهمت پدید نمى اید؛ چرا که دین الاهى مانند ریسمانى که همه چنگ مى زنند اثر توسل رابطه برادرى ایمانى برقرار مى کنند که یوند پیوند نسبى سببى بسیار محکم تر است. تهمت زدن برادر خواهر دینى ، رابطه محکم قطع مى شود.

انسان عاقل متدینى که مبدا معاد اعتقاد دارد، هیچ گاه دیگرى تهمت نمى زند. حتى اگر انسانى دین نداشته باشد، سرشت انسانى اش او اجازه کار نمى دهد، مگر که فطرت پاک انسانى خوى حیوانى گرویده باشد.

با بررسى مساله جامعه، مشاهده مى شود که افرادى براى رسیدن اهدافى شیطانى مى کوشند دیگران «تهمت» «بهتان» قرار دهند؛ ولى نهایت امر، ذلت بیچارگى کشیده خواهند شد.

موضع ابلیس برابر تهمت بهتان

تهمت بهتان اندازه اى زشت زننده که حتى شیطان انجام دهنده دو بیزارى مى جوید. شیطان رفتارهاى زشت اعمال خلاف استقبال مى کند؛ ولى برخى رفتارهاى ناروا انقدر زشت پلیدند که شیطان انها تایید نمى کند. یکى اعمال، نابود کردن