تاریخچه جدول تناوبی

لینک دریافت فایل خرید پایین توضیحات

فرمت word  قابل ویرایش پرینت

تعداد صفحات: 5

تاریخچه جدول تناوبی:

در اوایل سدهی نوزدهم میلادی، شباهت شیمیایی فیزیکی عناصر توجه شمیدانها خود جلب کرد.در سالهای 1817 1829 یوهان دوبراینر مقاله منتشر کرد انها خواص مجموعههای سهتایی فلزات بررسی قرار داد(Ca, Sr, Ba; Li, Na, K; Cl, Br, I; S, Se, Te) . عناصر هر مجموعه دارای شباهتهایی هستند وزن اتمی عنصر دوم هر مجموعه تقریبا میانگین اوزان اتمی دو عنصر دیگر است.در سالهای بعد بسیاری شیمیدانها طبقهبندی عناصر صورت گروهها، مبنای شباهت خواص انها تلاش کردند.طی سالهای 1863و 1866، جان نیوزلند «قانون اکتاو»های خود پیشنهاد کرد. نیوزلند تاکید کرد که وقتی عناصر حسب افزایش وزن اتمیشان فهرست میکند، عنصر هشتم عنصر اول شباهت دارد،عنصر نهم عنصر دوم، همینطور نیوزلند، رابطه اکتاهای موسیقی مقایسه کرد. متاسفانه، رابطه واقعی پیچیدهتر که نیوزلند تصور میکرد. زمانی که او قانون قانون اکتاوهای خود پیشنهاد کرد، کار او حدودی ساختگی نظر میرسید سایر شیمیدانها اعتنایی نکردند.اما، سالها بعد خاطر کار، نشان دیوی وسیلهی انجمن پادشاهی نیوزلند داده شد.

دوران جدید طبقهبندی عناصر کارهای یولیوس موتار مایر(1896) ویژه دیمتری مندلیف(1869) ریشه گرفت. مندلیف قانون تناوبی مطرح کرد که میگفت: وقتی عناصر ترتیب افزایش وزن اتمیشان مطالعه میکنیم، شباهتهایی خواص انها صورت تناوبی،مشاهده میشود. درجدول مندلیف، عناصر گونهای تنظیم شده بودند که عناصر شبیه ستونهای عمودی موسوم گروه ظاهر میشدند.

برای قرار دادن عناصر مشابه زیر یکدیگر، مندلیف مجبور جدول خود جاهای خالی عناصر کشف نشده منظور کند. او اساس سیستم خود توانست خواص سه عنصر کشف نشده پشبینی کند. کشف اسکاندیم، گالیم ژرمانیم که خواص هر یک انها خواص پیشبینی شده توسط مندلیف شباهت فراوانی داشت،اعتبار سیستم تناوبی نشان داد. وجود گازهای نجیب (Rn, Xe, Kr, Ar, Ne, He) توسط مندلیف پیشبینی نشد. اما، پس کشف انها سال 1892 1898 عناصر خوبی جدول تناوبی قرار گرفتند.طرح جدول تناوبی چنان بودکه سه عنصر (I, Ni, K) خارج ترتیب تعیین شده افزایش وزن اتمی، قرار میگرفتند. مطالعه بعدی طبقهبندی تناوب، بسیاری شیمیدانها متوجه امر ساخت که خاصیت بنادی دیگری، علاوه وزن اتمی، میتواند عامل خصلت تناوبی مشاهده شده باشد. پیشنهاد که خاصیت بنیادی، جهتی عدد اتمی که زمان فقط یک شماره سادهی دست امده سیستم تناوبی بود، بستگی دارد.

قانون تناوبی موزلی:

کار هنری موزلی سالهای 1913 1914 مسیله حل کرد. وقتی اشعهی کاتدی پر انرژی یک هدف متمرکز میشود، اشعهی X تولید میشود. تابش X میتوان اجزای طولموجهای متفاوت تفکیک کرد طیف خطی دست امده یک عکاسی ثبت رساند. وقتی عناصر مختلف عنوان هدف کار برده شوند، طیفهای اشعه X متفاوتی دست میاید؛ هر طیف فقط چند خط تشکیل شده است.موزلی، طیف اشعهی X 38 عنصر عدد اتمی بین 13( المینیم) 79( طلا) مطالعه کرد. او بررسی خطهای مشابه طیف عناصر، دریافت که بین جذر فرکانس خط طیفی عدد اتمی عنصر مربوطه رابطهای خطی وجود دارد.به بیان دیگر، وقتی که عناصر ترتیب افزایش عدد اتمیشان مرتب شوند، جذر فرکانس خط طیفی یک عنصر عنصر بعدی همیشه مقدار ثابتی افزایش مییابد.

به ترتیب موزلی توانست مبنای اشعهی X، عدد اتمی صحیح هر عنصر تعیین کند. او روش توانست مسیله طبقهبندی عناصری که وزن اتمی انها عناصر همسایهشان همخوانی نداشت (I, Ni, K) حل کند. موزلی، همچنین نشان دادکه Ce58 lu71 باید 14 عنصر جدول تناوبی دنبال لانتانم قرار گیرند. نمودار موزلی نشان داد که باید 4 عنصر کشف نشده ( اعداد اتمی 43، 61، 72، 75) قبل عنصر شماره 79 (یعنی طلا) وجود داشته باشند. قانون تناوبی مبنای کار موزلی دوباره تعریف شد: خواص فیزیکی شیمیایی عناصر، توابع تناوبی عدد اتمی هستند.

اعداد اتمی موزلی بارهای هستهای محاسبه شده فوسط رادرفورد مبنای پراش ذرات الفا، سازگاری تقریبی داشت. نتیجه موزلی پیشنهاد کرد که عدد اتمی، Z، شمارهی واحدهای بار مثبت هستهی اتم است. او گفت: «کمیتی بنیادی اتم وجود دارد که عنصری عنصر دیگر، اندازههای معین افزایش مییابد. کمیت فقط