لینک دریافت فایل خرید پایین توضیحات
فرمت فایل word قابل ویرایش پرینت
تعداد صفحات: 23
مبحث مطلب:
ایا لجبازی کودک شما یک اختلال است؟
با شروع فصل پاییز کمکم هوا خنک خنکتر میشود غروب افتاب سرمای ملایمی فضا حاکم. مریم، دختر کوچولوی پنجسالهای قرار یکی شامگاههای سرد پاییزی مادرش خرید خیابان برود. کشوی لباسش باز میکند پیراهن صورتیاش بیرون میاورد بپوشد. اما مادر او مخالفت میکند میگوید: «هوا سرد است». مریم جواب میدهد: «نه من سردم نمیشود.» پایان ماجرا اصرار پرخاش گریه مریم عصبانیت مادر ختم میشود. تقریبا بسیاری موارد چنین مشکلاتی بین مریم مادرش وجود میایند مادر مریم لجبازی او سخت نگران ناراحت است. اما چرا مریم لجباز است؟لجبازی حدود سنین سه شش سالگی بروز میکند ویژگیهای رشدی بچهها محسوب شده اختلال نیست. «پریستینه ارزومانیان» روانشناس بالینی میگوید: «این ویژگی رشدی همزمان شکلگیری من کودک وجود میاید مرور زمان سنین بعدی کمرنگتر خواهد شد. کودک سنین شروع کشف خود محیط پیرامون میکند.» «عاطفه فردوسیپور» روانشناس تربیتی میگوید: «حدود سنی ۳ ۶ سالگی کودک دوره پیش عملیاتی مینامند. توجه کودک مرحله فقط خودش دلیل ظرفیتشناختی محدود قادر نیست خودش جای دیگران بگذارد. واقع لجبازی برچسبی دیگران کودک میزنند ناشی عدم تحول شناختی اوست.» انچه ما تحت عنوان لجبازی کودکان میشناسیم عبارت نافرمانی کودک دستورات پدر مادر، بینظمی و... دکتر «راشل بارلی»، نویسنده کتاب «کودک لجوج شما» «هشت مرحله رفتار بهتر»، اظهار میکند: «کودکان سنین سرسختانه نسبت انچه میخواهند اصرار میکنند. اما والدین باید بدانند اگرچه کودکشان سرسختی میکند موجب ناراحتی انها میشود اما او اماده تغییر عقیده نیست.» اگرچه سنین مهارتهای زبانی گفتاری کودک خوب اما او هنوز منطق بزرگسالان درک نمیکند. بنابراین بحث مجادله او بیفایده خواهد بود. والدین باید مقابله بیمورد کودک خودداری کنند فقط مواردی رفتار کودک مشکلی ایجاد میکند قاطعیت ارامی او انجام رفتار انتخاب باز دارند. ارزومانیان معتقد است: مخالفتهای زیاد بیمورد باعث افزایش حالت مقابله ستیزهجویی کودک میشود حتی ممکن اینده صورت عادتی تبدیل اختلال لجبازی شده فرد بروز کند. لجبازی اگر پرخاشگری شدید باشد سنین بالا همچنان فرد وجود داشته باشد، میتواند یک اختلال محسوب شود درمان باید یک روانشناس کمک گرفت. پزشک ارزیابی اینکه فرد چه موقعیتهایی لجبازی میکند، دستورات لازم رفع رفتار والدین خواهد داد. یکی راههای بین بردن رفتار بیتوجهی نسبت موقعیت لجبازی طور مثال کودکی هنگام غذا خوردن لجبازی غذا خوردن امتناع میکند کمی بیتوجهی مادر عدم اصرار او اصلاح خواهد شد. البته هرگز نباید نقش تشویق فراموش کرد تشویقهای موقع درست میتوان رفتارهای صحیح جایگزین رفتارهای نادرست کرد. تشویق باید بلافاصله بعد انجام رفتار درست اندازه میزان خوبی رفتار باشد. یک رفتار کوچک مثلا جمع کردن اسباببازیها نباید تشویق خیلی بزرگی نظر گرفت میتوان ساعت بازی دوستان افزایش داد. عاطفه فردوسیپور، روانشناس تربیتی علل تشدید لجبازی میگوید: امر نهیهای مکرر فرمانهای غیرعلمی کودک باعث تشدید لجبازی کودکان میشود، طور مثال اینکه همیشه تحت همه شرایط کودک بخواهیم هر روز سر ساعت معینی بخوابد بیدار شود. تبعیض بین کودکان، دادن قولهایی هرگز انها عمل نمیشود، بیتوجهی خشونت والدین، مخالفتهای مکرر رفتارهای کودک استفاده نابجا تنبیه تشویق باعث افزایش لجبازی کودکان خواهد شد. گاهی اثر عوامل یاد شده کودک دست پرخاشگری میزند، اما والدین پرخاشگری او لجاجت اشتباه میگیرند. لجاجت پدیدهای طبیعیتر پرخاشگری متعلق کودک است. او ادامه یاداور میشود: «گاهی علت پرخاشگری لجاجت کودک رفتار ما نهفته است، واقع گاهی ما مقصر اصلی هستیم. سنین بالاتر بعد ورود پیشدبستانی دبستان اولیای مدرسه قوانین انها زمینه نقش مهمی خواهند داشت.
لجاجت کج خلقی کودکان
در قسمت قبل سه مشکل اختلالات رفتاری کودکان یعنی جویدن ناخن ، مکیدن شست شب ادراری پرداختیم . اینک ادامه خوانیم...
مشکلات اجتماعی
وقتی که کودک راه رفتن تکلم بیاموزد، روش بیان مشکلات هیجانی وی توسعه یابد. حال ممکن مشکلات هیجانی خود راه تخریب عدم تحرک مخالفت جویی منفی کاری مانند اینها ابراز کند.در دو سه سالگی کودک گاهی رفتارهایی دارد که قبول خانواده نیست. والدین باید پیروی مقررات اجتماعی کودک بیاموزند . اگر خواسته والدین عاقلانه متناسب باشد نیاز کودک محبت ارضاء کند ، کودک تدریج تحت کنترل درخواهد امد. اما اگر الزام والدین شدید ابراز محبت انها صورت صحیحی نباشد ، طفل ممکن که رفتارهای ناهنجار دوره تشدید کند امکان دارد که ناهنجاری او تثبیت شوند. طفل خردسالی که او انتظارات زیادی دارند نسبت وی محبت کمی ابرازشده دو شکل واکنش نشان دهد : اولا ممکن نهایت کوشش خود توانایی محدودی که دارد، انجام تقاضاهای والدین کار برد یک کودک خود فرو رفته مبدل شود . ثانیا امکان دارد کودک سرکشی بار اید. سرکش بودن طفل ممکن شکل غیر فعال صورت پرخاشگری باشد. هرگاه طفلی که شکل غیر فعال سرکش باشد بخواهند کاری انجام دهد، خوشرویی قبول کند ولی حدی انجام کار تعلل ورزد که هرگز کار انجام نمی شود. صورتی که بیشتر اطفال سرکش مهاجم اشکارا دستورات سرپیچی کنند . ولی هر دو حال ، والدین نمی توانند انتظارات خود کودکشان جامه عمل بپوشانند. کودک سرکش مهاجم هر چیز که وی خواسته شود، مخالفت شدید نشان دهد نظر رسد که مجازات چنین کودکی موثر نخواهد بود.
او قبال کوشش که اصلاحش کار رود، مقاومت نشان دهد ظاهرا برابر خشم والدین اعتناست. منفی کاری او صورت فعالیت خرابکارانه خود نمایی کند. به